Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakisalekos@gmail.com
Αν κάποιος θέλει να πέσει ένα καθεστώς δεν πρέπει να κοιτάζει ποιοι άλλοι είναι δίπλα του ή ποιοι άλλοι δεν έχουν την ευκαιρία να κάνουν την προσπάθεια, δε βάζει αστερίσκους, δε λέει γιατί κι αυτός ή γιατί όχι αυτός. Δίνει τη μάχη γιατί το αποτέλεσμα που αναμένει και γι αυτό μάχεται είναι πολύ υψηλότερο από προσωπικά, πικρίες, ιδεολογικές καθαρότητες ή προσμίξεις
Τι έχουμε τις τελευταίες ώρες στο Ηράκλειο; Μια μεγάλη συζήτηση για το αν θα πρέπει να είναι ή όχι ο πρώην δήμαρχος Γιάννης Κουράκης, υποψήφιος βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ που έχει το χρέος απέναντι στον τόπο, να ανοίξει το δρόμο για άλλες πολιτικές που θα φέρουν και πάλι την ελπίδα, το χαμόγελο, θα διαλύσει το σκοτάδι του μητσοτακισμού. Την ελπίδα στους πολίτες των οποίων η αξιοπρέπεια – και όχι μόνο- έχει θιγεί από αυτό το μόρφωμα της ακροδεξιάς και λαμογιάς που μας κυβερνά 4 χρόνια, χωρίς να υπολογίζει θεσμούς, νόμους, ανθρώπους, ούτε καν το κόμμα της ΝΔ παρά μόνον του κολλητούς του Μητσοτάκη και των κολαούζων του.
Υπάρχει λοιπόν ένα στόχος, που κορυφώνεται ως προσπάθεια με τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Πρέπει να πέσει το φαύλο καθεστώς. Και οφείλεις να κάνεις τα πάντα για να πέσει, όχι για να κερδίσεις εσύ αλλά ο τόπος και οι άνθρωποί του. Και συμμαχίες. Είσαι, έστω και πρόσκαιρα, μαζί με όσους θέλουν να πέσει το αυταρχικό και φαύλο καθεστώς. Χωρίς αστερίσκους, χωρίς υποσημειώσεις, χωρίς προϋποθέσεις. Όπως ήταν οι παππούδες μας στο ΕΑΜ. Όπως ήταν οι αντιστασιακές κινήσεις με τους πατεράδες μας στη χούντα.
Φυσικά σήμερα είναι άλλες τάξεις μεγέθους, αλλά με επίσης παλλαϊκό αίτημα ένα μέτωπο που πρέπει να δημιουργηθεί και εκλογικά. Με καρδιά την αριστερά, αλλά και με τη συμμετοχή δεξιών πολιτών που ασφυκτιούν, κεντρώων, σοσιαλδημοκρατών, αριστερών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Οι παγίδες της καθαρότητας δεν κερδίζουν τέτοιες μεγάλες μάχες… Κάντε την αναγωγή στην γερμανική ή στην χούντα. Να θέλαμε δίπλα μας μόνο αποδεδειγμένα “δικούς μας”…
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα και στο “θέμα Κουράκη”. Σε μερικούς ίσως είναι γνωστό ότι ο υπογράφων ήταν ένας εκ των κύριων πολιτικών “εχθρών” του Κουράκη, ειδικά στα τελευταία 5-6 χρόνια. Η διευκρίνιση – υπενθύμιση για να μην υπάρχουν κάποιοι να λένε ότι εκφράζομαι “αναίμακτα”.
Τόσα χρόνια λοιπόν που “παλεύω” με τον Κουράκη, για τα θέματα της πόλης και της πολιτικής, είτε δημοσιογραφικά, είτε κινηματικά (πχ το πρωτοφανές κίνημα για τη Βικελαία) είτε δικαστικά, δεν είχα αντιληφθεί ότι υπήρχαν τόσοι πολλοί που έβγαζαν σπυράκια με τον Κουράκη! Άραγε δεν τους πήρα χαμπάρι ή δεν υπήρχαν όταν ο Κουράκης κυριαρχούσε στην πόλη κι έπαιρνε 75%, ενώ φώναζα μόνος ή από τους λίγους “γραφικούς” για τις πολιτικές του;
Πού ήσασταν όλοι οι σημερινοί αντικουρακικοί όταν “παίζαμε ξύλο” στην πόλη με τον πανίσχυρο Κουράκη και το “σύστημά του”; Λοιπόν, επειδή κατά την εκτίμησή μου και μόνο (εννοώ δεν έχω πληροφόρηση) ο Κουράκης θα είναι υποψήφιος με τον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στο Ηράκλειο γιατί υπάρχει ανάγκη να είναι υποψήφιος για να διαμορφωθεί το μέτωπο που θα ρίξει τον μητσοτακισμό, αφήστε λίγο τα “επαναστατικά”, ειδικά μπροστά σε μένα (και δεν είναι εγωιστικό για όσους ξέρουν, ακόμα και τη δουλειά μου έχασα αρχές Απριλίου 2013, μέσα στην κρίση, αλλά δεν έκανα πίσω).
Αν ο Κουράκης τις δυνάμεις του τις διαθέτει για να πέσει ο μητσοτακισμός, καλοδεχούμενος από τον βασικό του “εχθρό” για χρόνια. Όποιος δεν τον θέλει γιατί θίγεται (πόσο παραπάνω από μένα;) προφανώς δεν πρέπει να τον ψηφίσει. Όπως δεν θα τον ψηφίσω. Υπάρχουν άλλοι 10 στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά μέχρι εκεί.
Υπάρχει ένας κοινός στόχος. Εκτός κι αν θίγεστε τόσο πολύ, ώστε ανατριχιάζετε όπως ο Διονέλλης, αυτός που ενώπιον του Αυγενάκη, και για να καθαρίσει την πλάτη του, υπέγραφε “υπεύθυνες δηλώσεις” στα δικαστήρια ότι τον “παρέσυρα να γράφει εναντίον του κυρίου υπουργού”…
Έχω πολλά ακόμα, έχω αποδείξει ότι δεν είμαι “επαναστάτης του πληκτρολογίου”. Είμαι ξεκάθαρος; Εμπρός να πέσει αυτό το σύστημα πριν μας πετάξει νεκρούς σε μιαν άκρη. Και με τον Κουράκη και με τον Αντώναρο και με όποιον άλλον μπορεί να συμμαχήσει ενάντια σε όλο αυτό.
Μετά, αν χρειαστεί, ξέρω καλά τι θα κάνω και πάλι με “κάθε Κουράκη”. Το κάνω πολλά χρόνια.
